vrijdag 13 juli 2012

Falmouth -> Blocq van Kuffeler


Deze laatste pagina is een samenvoeging van de laatste trips. Ik ervaar dat mijn reis eigenlijk al is afgelopen en dat ik nu alleen nog zo snel mogelijk mijn boot naar de thuishaven moet brengen.
Na de gemelde goede nachtrust in Falmouth het rustig aan gedaan. Lekker eten, naar de film gaan, naar de kapper, reparaties uitvoeren en natuurlijk genieten van het Engelse weer. Het lage drukgebied welk me naar Falmouth heeft gebracht blijft stationair en geeft dag in dag uit regen. Geen weer om bijzondere dingen te doen. 
Op woensdag 4 juli Falmouth verlaten en richting Dover. Het werd droog maar helaas verdween ook de wind. Ik heb nog nooit zolang achtereenvolgend op de motor gevaren maar gelukkig was het de meeste tijd zonnig en droog. Deze trip van 284 NM vergde 55 uur waarvan ik een 36 uur op de motor heb gevaren. Slapen was belabberd door de vele vissers. Waar mogelijk pakte ik porties van 10 -15 minuten om te gaan liggen; bij voorkeur buiten in de kuip met mijn snoet in de zon en de mechanische kookwekker op de borst.
Uiteindelijk 6 juli om 13:15 bij hoogwater Dover binnenlopen. Het is altijd leuk om een haven in te varen waar 4 knopen dwarsstroom staat. Dit vergt behendigheid en concentratie. In Dover had ik bezoek van de broer van Gette en Gette's dochter. Het was bijzonder om haar wederom te zien maar dan niet op St. Vincent maar ik het koude Engeland. 
Vanuit Dover met één tij naar Duinkerken gevaren. In de shipping lane slechts tweemaal de snelheid eruit moeten halen i.v.m. kruisende beroepsvaart. Te Duinkerken merk je dat het al dagenlang hard zuidwest waait. Het is er druk met schepen die wachten op rustiger weer en een andere windrichting om dan verder Het Kanaal in te gaan. Zelf voer ik volgende morgen om 05:00 weer weg. Ik vind het wel prima die SW6. Ik heb inmiddels wel wat ervaring met 'running winds'. Hoe vreemd (;-)) maar ik heb slechts 3 andere zeilboten gezien. Als een speer ging Sya door het water. Het oorspronkelijk plan om naar de Roompotsluis te gaan werd snel opgegeven. Scheveningen wat het nieuwe doel. Maar 's avonds na het oversteken van de Maasgeul had ik nog een paar uur stroom mee. Mijn nieuw doel werd IJmuiden omdat ik verwacht dat Scheveningen, net zoals Duinkerken, ook bomvol met wachtende boten ligt. Om 02:00 liep ik IJmuiden binnen. Moe in Nederland aangekomen. Ik ben weer thuis na ruim 12 maanden! Ook in IJmuiden bijgeslapen en wederom het rustig aan gedaan. Het weer was Engels of Hollands. Gewoon regenachtig dus. Op 12 juli, ondanks de regen, toch maar 's ochtends vroeg weggegaan. Er zat nog wel wat onweer in de lucht. In de loop van de ochtend werd het droog en trok de wind aan tot 6 Bft. En dan zie je net dat je bij de laatste sluis van mijn tocht, de Oranjesluis te Amsterdam, aan het rommelen bent. Het was druk en het te lage wachtsteigertje lag aan lagerwal en de fenders kruipen over het steigertje. Altijd leuk in je uppie... Met een springetje achter en vol gas achteruit de kop wat weg kunnen draaien en de sluis ingegaan. Pubers staan met gekleurde hesjes op de kant. In eerdere jaren namen ze nog een lijntje aan maar het enige wat zo'n jong bij het binnenvaren me nu kon vertellen is dat is zo veel mogelijk moet aansluiten. Ik tellen..1,2,3,...10. Oef.  Maar in de sluis een perfecte aanleg en een prachtige afvaart. Na de sluis en brug nog even twee uur onder zeil en uiteindelijk mijn thuishaven het Blocq van Kuffeler ingedraaid. 
Ó, wat geeft dat dan een voldaan gevoel. Zo'n 11500 zeemijlen (+/- 20.000 km) single-handed in iets meer dan een jaar gevaren. Ik ben trots op mezelf! Als teken van thuiskomst alle gastenvlaggen als een lang lint in de mast gehesen. Nu me maar acclimatiseren en zo snel mogelijk werk zoeken. Gelukkig heb ik de foto's nog...