zondag 30 september 2012

Twee maanden na thuiskomst

Nu twee maanden na thuiskomst is het een mooi moment om eens terug te kijken. Van vele vertrekkers en weer terugkomers had ik gehoord of gelezen dat ze binnen mum van tijd weer volledig in de Westerse wereld geïntegreerd waren. Mij valt het behoorlijk veel zwaarder. Als ik morgen weer los kan gooien dan ben ik weg. Vier aspecten kan ik ontdekken die het voor me zwaar(der) maken:

  1. Doordat ik de trip single-handed heb gevaren heb ik alles veel intenser ervaren dan dat je met z'n tweeën was. Het was een compleet andere wereld voor me geworden zonder ook maar een enkele onderdeel uit mijn voorafgaand leven. Ik had geen huis of werkgever in Nederland meer; mijn enige relatie met Nederland was 5 m2 opslagruimte en familie en vrienden.
  2. De eerste maand heb ik nog op mijn boot gewoond. Je doet in die periode eigenlijk niets bijzonders want de focus ligt op het vinden van werk. De boot is gedegradeerd tot kleine slaapkamer. Het heeft me ook twee weken geduurd eer ik een stukje ging varen op het Markermeer. Ik had geen zin meer om te zeilen. Want zeg nu eerlijk: een meerdaagse tocht op de oceaan is vele malen leuker dan een 4-uurs tochtje op het Markermeer. Ik ben een verwend kreng geworden.
  3. Mijn contact met de Caribbean bleef bestaan door mijn contact met Gette. Vele Skype-sessies hebben we gevoerd maar we hebben elkaar in september weer in Engeland ontmoet. Mede door de omslachtige visumprocedure voor Nederland en het feit dat ambassade's en consulaten de basiseisen al op een eigen manier interpreteren en hun eigen aanvullende eisen mogen stellen is het nu niet gelukt om Gette voor een vakantie naar Nederland te halen.
    Daarnaast weet ik niet meer hoe vaak ik door mijn fotoverzameling ben gelopen.
  4. En net zoals bijna alle andere zeilers hebben ervaren was het een schitterend jaar. Het was niet één lange vakantie maar een andere manier van leven. Mijn allermooiste onderdeel van deze tocht was niet een of ander eiland maar het beleven van het ultieme gevoel van vrijheid. Midden op de oceaan in je uppie; geen schip te zien; een boot die heerlijk vaart bij een aangename temperatuur en zon in je snoet. Al die rijkdom is dan voor 100% van jou. Koning Richard.
Na slechts een maand solliciteren ben ik in Oss aan de slag gegaan voor een 4-maands project. Ik woon dan nu ook in Oss. In de tussentijd ben ik rustig naar een vaste baan ergens in Nederland verder aan het zoeken.

Richard wordt langzamerhand weer West-Europeaan. Maar een vreemde gedachte is dat ik nu geen droom meer heb. Mijn droom is vervuld. Het wordt me wel duidelijker dat ik een nieuwe droom in m'n privé-sfeer moet zoeken. En wie weet over een x aantal jaren met z'n tweeën een schitterende tocht.